محققان در حال بررسی مزایای سلامتی به معنای واقعی کلمه آرامش هستند.
هیچ کس یک باسن یخ زده را دوست ندارد. بنابراین، وقتی فرانسوا هامان سعی می‌کند برای مطالعات خود در مورد فواید دمای نامطلوب برای سلامتی استفاده کند، دچار سردی شانه‌های زیادی می‌شود. و آنها را سرزنش نمی کند. هامان که فیزیولوژی حرارتی در دانشگاه اتاوا، کانادا مطالعه می کند، می گوید: «شما قرار نیست افراد زیادی را جذب کنید.
بدن انسان به سادگی در مواجهه با سرما سخیف است. من مطالعاتی انجام داده ام که در آن افراد در معرض 7 درجه سانتیگراد [44.6 فارنهایت] قرار گرفته اند، که حتی افراطی هم نیست. آنقدرها هم سرد نیست. تعداد کمی از مردم می توانند آن را برای 24 ساعت حفظ کنند. (آن افراد حتی کاملاً لباس پوشیده بودند: "دستکش، کلاه، چکمه، و جوراب. و آنها هنوز نتوانستند آن را تحمل کنند.")
مردم سعی می کنند با صاف کردن تغییرات دما در فضاهای داخلی، دنج یا خنک نگه دارند - بدون لرز و عرق کردن. به راحتی می توان به بخاری فضایی دست پیدا کرد یا فریاد زد "الکسا، الاغم را گرم کن!" لحظه ای که احساس ناراحتی می کنید اما شاید شما نباید اینقدر با ترموستات سر و کار داشته باشید. برخی از دلایل کاهش گرما واضح است: حدود 47 درصد از خانه های آمریکایی برای گرما گاز طبیعی می سوزانند و 36 درصد از برق استفاده می کنند که در ایالات متحده هنوز هم عمدتاً از سوخت های فسیلی تأمین می شود. و ممکن است دلایل دیگری برای پذیرش سرما وجود داشته باشد - عوامل سلامتی که فیزیولوژیست هایی مانند هامان شروع به کشف آنها کرده اند.
هامان می گوید، قبل از صنعتی شدن، «این افراط در واقع بخشی از زندگی بود». بدنها در زمستان با سرما و در تابستان با گرما مقابله می کردند. «شما به این طرف و آن طرف، و جلو و عقب ادامه دادید. و این احتمالاً به سلامت متابولیک کمک می کند.
محققان می‌دانند که بدن شما وقتی سرد است واکنش نشان می‌دهد. چربی جدید ظاهر می شود، ماهیچه ها تغییر می کنند و سطح راحتی شما با قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرما بالا می رود. اما معنای همه اینها برای سلامت انسان مدرن - و اینکه آیا می‌توانیم از اثرات سرما برای بهبود آن استفاده کنیم یا خیر - هنوز سؤالات باز است. یکی از رگه های تحقیقاتی در تلاش است تا بفهمد چگونه تغییرات ناشی از سرما در چربی یا ماهیچه می تواند به جلوگیری از بیماری های متابولیک مانند دیابت کمک کند. یکی دیگر نشان می‌دهد راحت‌تر از آن چیزی که فکر می‌کنید راحت‌تر از آنها در سرما باشید - بدون افزایش گرما.
برای هامان، اینها سؤالات علمی مفیدی هستند زیرا یخ زدگی یکی از قدیمی ترین تهدیدات وجودی بدن ما است. او می‌گوید: «برای من سرما یکی از جذاب‌ترین محرک‌ها است زیرا سرما احتمالاً بزرگ‌ترین چالشی است که انسان می‌تواند داشته باشد.» «گرچه گرما چالش‌برانگیز است، تا زمانی که به آب و سایه دسترسی داشته باشم. من نسبتاً خوب زنده خواهم ماند. سرما کاملاً برعکس است.»
او ادامه می دهد: «اگر نتوانید با هم کار کنید، اگر تجهیزات مناسب نداشته باشید، اگر دانش مناسب نداشته باشید، زنده نخواهید ماند. به همین سادگی است." فهمیدن اینکه چگونه بدن ما در پاسخ به چنین حریف قدرتمند و قدیمی تغییر می کند، سرنخ هایی از نحوه کار آنها و اینکه چگونه ممکن است بهتر کار کنند ارائه می دهد.
هامان هر روز با حمام یا دوش آب سرد شروع می شود. این یک عجله است زیرا سرما بدن را تحریک می کند تا هورمون هایی به نام کاتکول آمین ها را ترشح کند که در واکنش مبارزه یا فرار نقش دارند. او می‌گوید: «من واقعاً این حس را دارم خدای من، احساس می‌کنم خیلی قوی هستم و بیدار هستم. "این یک نوع قهوه من است."
اما این هورمون‌ها هورمون‌های استرس هستند، و هامان حقیقت را نمی‌پوشاند: «انسان‌ها به طرز شگفت‌آوری با سرما سازگاری ندارند.» مردم کم خز هستند و اندام های باندی دارند. بازوهای ما تا انگشتان دور دست و پاهایمان به انگشتان دور دست کشیده می شوند. برای گرم کردن آنها باید خون را در مسافت طولانی حرکت دهیم. و هنگامی که هوا خیلی سرد می شود، بدن به راحتی جریان خون را به نفع حفظ دمای مرکزی قربانی می کند.
در حالت استراحت، انسان تا 100 وات گرما تولید می کند. هامان خاطرنشان می کند: «به فرانسوی، اگر فردی خیلی روشن نیست، می گویید 100 وات نیست.» اما اگر گرمای زیادی را از طریق پوست خود به محیط از دست بدهید، این تعادل انرژی از بین می رود. بدن با سفارش تولید گرمای بیشتر پاسخ می دهد. اولین انگیزه شما رفتاری است: شما سعی می کنید گرما را پیدا کنید، چه در کوره، زیر یک پتو، یا با کمک یک فنجان کاکائو. مورد دوم فیزیولوژیکی است و زمانی شروع می شود که دمای پوست شما فقط چند درجه کاهش می یابد: شما می لرزید. احتمالاً ابتدا دندان های شما به هم می خورد، سپس بقیه شما. "شما در حال قرارداد هستید. هامان می گوید و شما اساساً هیچ کنترلی بر بدن خود ندارید.
سایر حیوانات، مانند موش، موش و سنجاب، چندان بد طراحی نشده اند. آنها مقدار زیادی "چربی قهوه ای" یا بافت چربی دارند که برای ایجاد گرما کالری می سوزاند. زیست شناسان از این ترفند به عنوان "گرمزایی بدون لرز" یاد می کنند.
هیچ کس یک باسن یخ زده را دوست ندارد. بنابراین، وقتی فرانسوا هامان سعی می‌کند برای مطالعات خود در مورد فواید دمای نامطلوب برای سلامتی استفاده کند، دچار سردی شانه‌های زیادی می‌شود. و آنها را سرزنش نمی کند. هامان که فیزیولوژی حرارتی در دانشگاه اتاوا، کانادا مطالعه می کند، می گوید: «شما قرار نیست افراد زیادی را جذب کنید.
بدن انسان به سادگی در مواجهه با سرما سخیف است. من مطالعاتی انجام داده ام که در آن افراد در معرض 7 درجه سانتیگراد [44.6 فارنهایت] قرار گرفته اند، که حتی افراطی هم نیست. آنقدرها هم سرد نیست. تعداد کمی از مردم می توانند آن را برای 24 ساعت حفظ کنند. (آن افراد حتی کاملاً لباس پوشیده بودند: "دستکش، کلاه، چکمه، و جوراب. و آنها هنوز نتوانستند آن را تحمل کنند.")
مردم سعی می کنند با صاف کردن تغییرات دما در فضاهای داخلی، دنج یا خنک نگه دارند - بدون لرز و عرق کردن. به راحتی می توان به بخاری فضایی دست پیدا کرد یا فریاد زد "الکسا، الاغم را گرم کن!" لحظه ای که احساس ناراحتی می کنید اما شاید شما نباید اینقدر با ترموستات سر و کار داشته باشید. برخی از دلایل کاهش گرما واضح است: حدود 47 درصد از خانه های آمریکایی برای گرما گاز طبیعی می سوزانند و 36 درصد از برق استفاده می کنند که در ایالات متحده هنوز هم عمدتاً از سوخت های فسیلی تأمین می شود. و ممکن است دلایل دیگری برای پذیرش سرما وجود داشته باشد - عوامل سلامتی که فیزیولوژیست هایی مانند هامان شروع به کشف آنها کرده اند.
هامان می گوید، قبل از صنعتی شدن، «این افراط در واقع بخشی از زندگی بود». بدنها در زمستان با سرما و در تابستان با گرما مقابله می کردند. «شما به این طرف و آن طرف، و جلو و عقب ادامه دادید. و این احتمالاً به سلامت متابولیک کمک می کند.
محققان می‌دانند که بدن شما وقتی سرد است واکنش نشان می‌دهد. چربی جدید ظاهر می شود، ماهیچه ها تغییر می کنند و سطح راحتی شما با قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرما بالا می رود. اما معنای همه اینها برای سلامت انسان مدرن - و اینکه آیا می‌توانیم از اثرات سرما برای بهبود آن استفاده کنیم یا خیر - هنوز سؤالات باز است. یکی از رگه های تحقیقاتی در تلاش است تا بفهمد چگونه تغییرات ناشی از سرما در چربی یا ماهیچه می تواند به جلوگیری از بیماری های متابولیک مانند دیابت کمک کند. یکی دیگر نشان می‌دهد راحت‌تر از آن چیزی که فکر می‌کنید راحت‌تر از آنها در سرما باشید - بدون افزایش گرما.
برای هامان، اینها سؤالات علمی مفیدی هستند زیرا یخ زدگی یکی از قدیمی ترین تهدیدات وجودی بدن ما است. او می‌گوید: «برای من سرما یکی از جذاب‌ترین محرک‌ها است زیرا سرما احتمالاً بزرگ‌ترین چالشی است که انسان می‌تواند داشته باشد.» «گرچه گرما چالش‌برانگیز است، تا زمانی که به آب و سایه دسترسی داشته باشم. من نسبتاً خوب زنده خواهم ماند. سرما کاملاً برعکس است.»
او ادامه می دهد: «اگر نتوانید با هم کار کنید، اگر تجهیزات مناسب نداشته باشید، اگر دانش مناسب نداشته باشید، زنده نخواهید ماند. به همین سادگی است." فهمیدن اینکه چگونه بدن ما در پاسخ به چنین حریف قدرتمند و قدیمی تغییر می کند، سرنخ هایی از نحوه کار آنها و اینکه چگونه ممکن است بهتر کار کنند ارائه می دهد.
هامان هر روز با حمام یا دوش آب سرد شروع می شود. این یک عجله است زیرا سرما بدن را تحریک می کند تا هورمون هایی به نام کاتکول آمین ها را ترشح کند که در واکنش مبارزه یا فرار نقش دارند. او می‌گوید: «من واقعاً این حس را دارم خدای من، احساس می‌کنم خیلی قوی هستم و بیدار هستم. "این یک نوع قهوه من است."
اما این هورمون‌ها هورمون‌های استرس هستند، و هامان حقیقت را نمی‌پوشاند: «انسان‌ها به طرز شگفت‌آوری با سرما سازگاری ندارند.» مردم کم خز هستند و اندام های باندی دارند. بازوهای ما تا انگشتان دور دست و پاهایمان به انگشتان دور دست کشیده می شوند. برای گرم کردن آنها باید خون را در مسافت طولانی حرکت دهیم. و هنگامی که هوا خیلی سرد می شود، بدن به راحتی جریان خون را به نفع حفظ دمای مرکزی قربانی می کند.
در حالت استراحت، انسان تا 100 وات گرما تولید می کند. هامان خاطرنشان می کند: «به فرانسوی، اگر فردی خیلی روشن نیست، می گویید 100 وات نیست.» اما اگر گرمای زیادی را از طریق پوست خود به محیط از دست بدهید، این تعادل انرژی از بین می رود. بدن با سفارش تولید گرمای بیشتر پاسخ می دهد. اولین انگیزه شما رفتاری است: شما سعی می کنید گرما را پیدا کنید، چه در کوره، زیر یک پتو، یا با کمک یک فنجان کاکائو. مورد دوم فیزیولوژیکی است و زمانی شروع می شود که دمای پوست شما فقط چند درجه کاهش می یابد: شما می لرزید. احتمالاً ابتدا دندان های شما به هم می خورد، سپس بقیه شما. "شما در حال قرارداد هستید. هامان می گوید و شما اساساً هیچ کنترلی بر بدن خود ندارید.
سایر حیوانات، مانند موش، موش و سنجاب، چندان بد طراحی نشده اند. آنها مقدار زیادی "چربی قهوه ای" یا بافت چربی دارند که برای ایجاد گرما کالری می سوزاند. زیست شناسان از این ترفند به عنوان "گرمزایی بدون لرز" یاد می کنند.
source : wired